مربی هم تربیت می خواهد
خب برای جواب به این سوال بهترین راه این است روی به مثال هایی بیاوریم که امروزه مربی هستند اما آیا می توانند مربی باشند یا نه؟
قبلا درد دلی و البته بحثی با عنوان از تربیت من تا من و تربیت کردم که بد نیست مطالعه شود که نقدی که خودم کردم را دوستان به بنده نگیرند.
اما نکته ی قابل توجه این است که اگر فردی واقعا چگونه تربیت کردن را نمی داند و حداقل این که دغدغه تربیت کردن با ویژگی های خاص را نمی داند.چگونه می تواند مربی باشد.
اینجاست که نیاز به میان آمدن افرادی است که انتظار تربیت کردن را از افراد مذکور دارند.
طبیعتا آنها باید به فکر مربیان تازه وارد که خود نیاز به تربیت شدن دارند را بکنند.البته با ویژگی ها و موضوعات خاص و نه هر تربیتی که در کتاب ها آورده شده.منظور نه سیر مطالعاتی است نه جلسه با استاد.بلکه بنشینند و بدانند که دارند تربیت می کنند.می توانند تاثیرگذار باشند.حال چه تاثیر مثبت و حتی در مواقعی تاثیر منفی که گریبانگیر آنها خواهد بود و باید جوابگو باشند.
شاید به طور خاص ارتباط فقط دانستن مطالب محتوایی نیست که به دنبال انتقال آن باشیم.اینکه بدانیم سخنی که امروز از زبان من خارج می شود و می تواند تاثیرگذار در زندگی افرادی باشد بسیار سنگین است.
پس هر سستی در برابر تربیت دیگران بار سنگینی است که باید به دوش کشید.
غرض از این همه صحبت نه ترس از عقوبت الهی است و نه مایوس از تربیت کردن و نتیجه نگرفتن.بلکه فقط نشان دادن منفذهایی است که نمی گذارند تربیت به شکل عالی انجام شود.و همه به دنبال میانبرها و پیداکردن مقصرها هستند و اگر اینطور نباشد.ناراحتی از نتیجه گرفتن امانشان را بریده است.
التماس دعا
پ.ن:شهادت بانوی دو عالم،بهترین و کاملترین مربی،حضرت فاطمه صدیقه شهیده کبری را به تمام مسلمانان حقیقی جهان تسلیت و تعزیت عرض می کنم.
وبلاگ یک دغدغه
